پایگاه صالحات- پيامبر اكرم (ص): هيچ كس بر ده نفر يا بيشتر اميرى و رياست نمى كند 
مگر اينكه در روز قيامت با دستان غل و زنجير شده آورده مى شود پس اگر (در زمان رياستش ) نيكوكار بوده و غل و زنجير از او برداشته مى شود و اگر بدكار بوده و بر غل و زنجيرش افزوده مى گردد.
1- رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله): مَنْ تَوَلَّى عِرَافَةَ قَوْمٍ وَ لَمْ يُحْسِنْ فِيهِمْ حُبِسَ عَلَى شَفِيرِ جَهَنَّمَ بِكُلِّ يَوْمٍ أَلْفَ سَنَةٍ وَ حُشِرَ وَ يَدُهُ مَغْلُولَةٌ إِلَى عُنُقِهِ فَإِنْ كَانَ قَامَ فِيهِمْ بِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى أَطْلَقَهُ اللَّهُ تَعَالَى وَ إِنْ كَانَ ظَالِماً هُوِيَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ سَبْعِينَ خَرِيفا
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله): هر كس رياست قومى را بر عهده گيرد و با آنان به نيكى رفتار نكند، او را در برابر هر روزى هزار سال در گوشهاى از دوزخ زندانى مىكنند، و با دستهاى غل شده بر گردن محشور مىشود. پس اگر به فرمان خدا بر آنان رياست كرده باشد خدا او را آزاد مىكند، و اگر به ستم بر آنان مسلط شده باشد او را در نقطهاى از دوزخ كه به اندازه مسافت هفتاد سال راه است سرنگون مىكنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال-ص 569
2- قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله): مَن وَلّي شَيئاً مِن اُمُورِ المُسلِمينَ اِلاّ اُتِي بِهِ يومَ القِيامَة وَ يداهُ مَغلُولَتانِ اِلي عُنُقِهِ لا يفُکُّهُما اِلاّ عَدلٌ.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: هر که ولايت و مسئوليت کاري از امور مسلمانان به او واگذار شود، روز قيامت او را در حالي که دستان او را به گردنش بسته اند مي آورند و چيزي جز عدالت او را از غل و زنجير آزاد نمي سازد.
عوالي اللآلي، ج 1، ص 366
3- عن النبى (صلّی الله علیه و آله) قال : لايومر احد على عشره فما فوقهم الاجى ء به يوم القيامه مغلوله يداه فان كان محسنا فك عنه و ان كان مسيئا يزيد غلا على غله .
پيامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله) فرمود: هيچ كس بر ده نفر يا بيشتر اميرى و رياست نمى كند مگر اينكه در روز قيامت با دستان غل و زنجير شده آورده مى شود پس اگر (در زمان رياستش ) نيكوكار بوده و غل و زنجير از او برداشته مى شود و اگر بدكار بوده و بر غل و زنجيرش افزوده مى گردد.
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
4- عن الصادق (علیه السلام) عن آبائه عن النبى (علیه السلام) فى حديث المناهى قال : الا و من تولى عرافه قوم اتى يوم القيامه و يداه مغلولتان الى عنقه فان قام فيهم بامر الله اطلقه الله و ان كان ظالما هوى به فى نار جهنم و بئس المصير.
امام صادق (علیه السلام) از پدران بزرگوارش روايت فرمود: كه پيامبر اكرم(صلّی الله علیه و آله) در حديث مناهى فرموده است : آگاه باشيد كه هر كس كارگزارى گروهى را به عهده گيرد در روز قيامت با دستانى به گردن زنجير شده مى آيد پس اگر در بين آن گروه به دستور خدا قيام نموده باشد خداوند او را آزاد مى سازد ولى اگر به ستم رفتار كرده باشد در آتش جهنم افكنده مى شود و بد بازگشتگاهى است .
کتاب جهاد النفس - وسائل الشیعه
5- قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله) : مَن اَحَبَّ اَن يتَمَثَّلَ لَهُ الرِّجالُ قِياماً فَليتَبَّوأ مقعَدُهُ مِنَ النّار.
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: کسي که دوست دارد مردم جلوي پاي او بايستند، جايگاهش پر از آتش خواهد شد.
بحار الأنوار، ج 73، ص 150
امام خمینی (ره):
- پسرم! نه گوشهگيرى صوفيانه دليل پيوستن به حق است، و نه ورود در جامعه و تشكيل حكومت، شاهد گسستن از حق. ميزان در اعمال، انگيزههاى آنها است. چه بسا عابد و زاهدى كه گرفتار دام ابليس است و آن دامگستر، با آنچه مناسب او است چون خودبينى و خودخواهى و غرور و عُجْب و بزرگبينى و تحقير خلق اللَّه و شرك خفىّ و امثال آنها، او را از حق دور و به شرك مىكشاند. و چه بسا متصدى امور حكومت كه با انگيزه الهى به معدن قرب حق نائل مىشود، چون داود نبى و سليمان پيامبر- عليهما السلام- و بالاتر و والاتر چون نبى اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- و خليفه بر حقّش على بن ابي طالب- عليه السلام- و چون حضرت مهدى- ارواحنا لِمَقْدَمِه الفداء- در عصر حكومت جهانىاش. پس ميزان عرفان و حرمان، انگيزه است. هر قدر انگيزهها به نور فطرت نزديكتر باشند و از حُجب حتّى حُجب نور وارستهتر، به مبدأ نور وابستهترند تا آنجا كه سخن از وابستگى نيز كفر است.
- پسرم! از زير بار مسئوليت انسانى كه خدمت به حق در صورت خدمت به خلق است شانه خالى مكن كه تاخت و تاز شيطان در اين ميدان، كمتر از ميدان تاخت و تاز در بين مسئولين و دستاندركاران نيست و دست و پا براى به دست آوردن مقام هر چه باشد- چه مقام معنوى و چه مادى- مزن به عذر آنكه مىخواهم به معارف الهى نزديك شوم يا خدمت به عباد اللَّه نمايم؛ كه توجه به آن از شيطان است چه رسد كه كوشش براى به دست آوردن آن. يكتا موعظه خدا را با دل و جان بشنو، با تمام توان بپذير و در آن خط سير نما: قُلْ انَّما أَعِظُكُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّه مَثْنى وَ فُرادى.
- ميزان در اول سير، قيام للَّه است هم در كارهاى شخصى و انفرادى و هم در فعاليتهاى اجتماعى. سعى كن در اين قدم اول موفق شوى كه در روزگار جوانى آسانتر و موفقيّتآميزتر است. مگذار مثل پدرت پير شوى كه يا درجا زنى و يا به عقب برگردى،
- و اين محتاج به مراقبه و محاسبه است. اگر با انگيزه الهى مُلك جنّ و انس كسى را باشد، بلكه اگر به دست آورد، عارف باللَّه و زاهد در دنيا است. و اگر انگيزه نفسانى و شيطانى باشد هر چه به دست آورد اگر چه يك تسبيح باشد، به همان اندازه از خداوند تعالى دور است و فاصله گرفته.
صحيفه امام ج 513-18 نامه به حاج سيد احمد خمينى